Vrijdag 16 juli 2004

Na maanden van voorbereiding is het dan eindelijk zover. Het is onze eerste vakantie samen zo ver weg en in een tent. Voor Gesienus wordt het de eerste keer dat hij in een tent slaapt. Tegen vijf uur is de “auto inpakken” in de regen natuurlijk. Het weer in Nederland is de afgelopen vier weken ronduit slecht. Veel regen en weinig zon. Nog even eten, de laatste dingen opruimen, schoonmaken en alles even checken. Tegen negen uur naar bed want we willen s’nacht rond 3 á 4 uur vertrekken.

Maar dan lig je daar…. Ogen dicht en met je hoofd al onderweg.

Dan maar proberen om iets op de bank in de kamer te slapen met een zacht achtergrond muziekje om ons wat rustiger te laten worden. Maar nee. Ook dat lukte ons niet. We waren allebei klaar wakker.

Weet je wat? ”zij Gesienus” we zetten een lekker kop koffie en gaan daarna gewoon op reis. Dat was om 23.00 uur. En zo kwam het dat wij nog voor twaalf uur op weg gingen richting Bremen en Hannover.

Zaterdag 17 juli.

Het regent nog steeds. Even voorbij Bremen hebben we onze eerste stop. Even plassen, de benen strekken, even wat drinken en weer verder. Onderweg werden we nog even door de Duitse politie aangehouden. Het leek ons een normale wegomleiding, maar bleek een fuik te zijn. Eén van de agenten keek even achter in de auto en maakte de opmerking “Auf urlaub?” Reden voor hem om ons verder niet op te houden en mochten we direct weer doorreizen.

Zondag 18 Juli.

Vanmorgen’s om acht uur weer helemaal uitgerust op pad. Dwars door Oostenrijk heen, tunnel in, tunnel uit. Sommigen waren zeven tot acht kilometer lang. En soms moesten we in de rij staat om tol te betalen voor een tunnel. En dat terwijl we een vignet hadden gekocht. Te zot voor woorden eigenlijk. Koop je een vignet om gebruik te mogen maken van het Oostenrijkse wegennet, moet je alsnog apart betalen voor een paar tunnels.

De reis door Oostenrijk was wel heel erg mooi. Na een broodje spek met ei en koffie, weer op weg. Nu naar de Sloveense grens. De laatste tunnel voor de grensovergang moesten we weer tol betalen en aan de ander kant weer uitgekomen, moesten we onze passen laten zien. We waren al bang dat niemand ons daar nog om zou vragen. Slovenië waar we zo door, vlak voor de grens kon je euro’s wisselen voor kuna’s. Dan voel je pas echt rijk.

Je levert 200 euro in en krijgt ruim 1400 kuna weer terug. De grensovergang van Slovenië naar Kroatië was wel grappig. Eerst paspoorten laten zien, twintig meter doorrijden en weer paspoorten laten zien. Ze vertrouwen elkaar blijkbaar nog steeds niet helemaal. Dan op weg naar Rijeka en Opatija. Je breekt je tong over de namen en woorden zoals men ze hier gebruikt. Camping zoeken aan de adriatische zee en de zee is hier echt BLAUW.

De eerste camping op, plaatsje gezocht en vervolgens de tent opzetten. Althans, dat was de bedoeling. De hamer sloegen we stuk op de spijkers en haringen die we hadden meegenomen en de spijkers en haringen sloegen we krom. Wat een harde grond. Morgen maar eerst achter een andere hamer aan en betere haringen. Maar voorlopig staat de tent en dat is al een hele kunst. Nu even uitrusten en straks naar de zee. Onze eerste camping.

Wat een tegenvaller. Autocamping Preluk, een echte ramp voor de vermoeide toerist. Geen warm water en het koude water komt van alle kanten de kraan uit. Ons gevoel, een aso camping. Zeker geen aanrader. Volle afval containers, veel en harde muziek die ook nog eens door elkaar ten gehore werd gebracht. De camping wordt gescheiden door een weg. De ene helft is redelijk schaduw te vinden maar totaal geen rust. Aan de andere kant wel rust, maar geen schaduw. Morgen is het eerste wat we doen, een andere camping zoeken. Eerst de camping goed bekijken en dan pas beslissen. Nu als troost maar een goed glas wijn en dan lekker naar bed.

P.S. Het sanitair op deze camping is ooit door Napoleon mee genomen naar deze camping. Daarna nooit meer vervangen en waarschijnlijk ook nooit meer schoon gemaakt. Geen normaal toilet, maar middeleeuwse poepbakken.

Maandag 19 juli.

De boel weer inpakken en weer op weg. Deze keer richting Pula langs de kust. Onderweg prachtige vergezichten en even uit de auto om dit moois in alle rust te bekijken en wat foto’s te maken. Het enige geluid wat we hier langs de kustweg hoorden, waren de krekels die hier een lengte van 10 cm hebben. In Pula aangekomen, op zoek naar een camping. Op zich zag de camping er goed uit. Natuurlijk ook direct het sanitair bekeken. Marianne zag het niet zitten om staande haar behoefte te doen. Dus toch nog maar even doorrijden hoewel onze besluit eigenlijk al vast stond. Op het werk had Marianne al gehoord dat er in Rovinj een camping was die jaarlijks werd bezocht door haar collega Johan Huizing. De verhalen en berichten die ze van hem had gehoord leken sterk op het geen wat wij zochten. Dus onze weg vervolgt naar Rovinj naar de camping Valalta, schoon, rustig en heel goed georganiseerd.

Op de camping aangekomen mochten we zelf een plaatsje uitzoeken. We kregen een platte grond mee en een Nederlands talig welkoms bericht. De plattegrond was ook echt nodig. We hebben ruim twintig minuten rond gereden en hebben uiteindelijk een plekje gevonden op de één na bovenste ring. Achteraf mogen we blij zijn dat we er maar twintig minuten over hebben gedaan, want ondanks onze twintig minuten durende zoektocht, bleek dat we nog niet de helft hadden gezien. We hebben een prachtig plekje gevonden met uitzicht op de baai. Ietwat weinig schaduw, maar dat nemen we voor lief.

Het leuke aan deze camping is wel, dat je kleren hier haast niet vies worden en dat je haast geen wasgoed hebt. Tent opgezet, nu ging het echt een stuk beter, met nieuwe haringen en een goede hamer. Vervolgens even goed wennen aan de temperatuur. We zijn uit Groningen vertrokken bij een temperatuur van 15 graden. Hier is het ongeveer 30 graden. Voor het eerst deze vakantie onze eigen potje gekookt. We zijn beide wat eten betreft nogal gemakkelijk en eerlijk gezegd, het smaakte heerlijk. Na het eten, douchen met koud water. Morgen maar snel muntjes halen voor warm water. Onze eerste wijntje in Kroatië met de adriatische zee als achtergrond Even genieten zoals we van begin af van plan waren te gaan doen. Een heerlijke aanblik.

Dinsdag 20 juli.

We wisten niet precies waar de zon op zou komen, maar gelukkig werden we wakker in de schaduw. Vanaf acht uur begint de zon hier al veel warmte te produceren en zo rond de middag kun je niet meer in de tent zijn. Gelukkig hebben we s’morgens schaduw voor de tent en vanaf een uur of drie achter de tent. Eerst s’morgens maar even naar de receptie voor het halen van douche muntjes en een parasol. S’Middags hebben we de tijd genomen om de camping maar eens goed te verkennen. Dat betekende een fikse wandeling. Alles wat je aan vakantie recreatie kunt verzinnen, tref je hier aan. Naast ruimte voor meer dan duizend tenten, caravan’s of campers, heb je hier ook de mogelijkheid tot het huren van een bungalow of appartement. Daarnaast heeft Valalta een haven voor motor en zeil boten. Alles is op de camping aanwezig. Al met al zes restaurant, 21 sanitaire gebouwen, minimarket en een grote market, groente en fruit kraampjes en zelfs een kapper en Internet café. Na het zwembad en alle sport mogelijkheden te hebben bekeken, hebben we besloten om vandaag maar uit eten te gaan. Inmiddels loopt het tegen acht uur en begint de maag toch wat vreemde geluiden te maken. Heerlijk gegeten ook al duurde het lang voor we werden bediend. Zeker is wel dat het uit eten gaan hier stukken voordeliger is dan in Nederland. Terug aangekomen bij de tent, nog even nagenieten met een lekker glas wijn.

Woensdag 21 juli.

Eerst even ontbijten. Op nog geen twee minuten van de tent is er een mini market met heerlijke broodjes. Daarna wassen/douchen en ons klaar maken aan een bezoek aan de stad Rovinj. Ondanks dat onze eerdere ervaringen om een parkeerplaats te vinden in de steden nogal slecht uitvielen, zijn we toch met de auto naar Rovinj gereden. Vanaf de camping is dat maar een paar minuten. Rond half tien kwamen we aan en het was verbazend stil op de parkeer plaatsen. Rovinj is een mooie stad met kleine gezellige winkels. Smalle straatjes en gezellige terrasjes geven een fraai plaatje. Met een gezellige wandeling over de boulevard, werden we staande gehouden door een wat oudere man met een kapiteinspet op die ons vertelde dat er om twee uur een rondvaartboot vertrok naar de lim fjord vertrok en dat leek ons wel wat. Het was toen nog maar twaalf uur en dus hadden we nog even tijd om wat rond te lopen. We hebben elk een joekel van een badlaken gekocht. Marianne eentje van Ferrari en Gesienus eentje van Kroatië. Nog even een drankje op een terrasje en dan op weg naar de boot “de Delfin”. Om twee uur vertrokken we, wat een pracht gezicht vanaf het blauwe water. En we zagen onze camping nu eens van een andere kant. Aan het einde van de fjord gingen we een uurtje van boord, allemaal kraampjes met drank, kaas en souvenirs. We zijn even wat gaan eten en drinken. Na een uurtje weer op weg naar een piraten grot die we zelf niet hebben bezocht. Het was ons iets te warm om helemaal naar boven te klimmen. Een paar jonge lui sprongen van de boot het water in. Na twintig minuten gingen we weer varen en tegen kwart over zes kwamen we de haven weer in. Nog even vergeten

te vertellen dat we onderweg verzorgd werden met eerst een heeeeel sterk drankje en voor de rest koel frisdrank. Perfectimo. Terug bij de auto aangekomen, bleek de accu leeg te zijn. Heeft de koelbox toch wat meer energie gevraagd dan wij hadden voorzien. Dus maar even duwen, een makkie (Ehum) met een dikke dertig graden. Gelukkig kregen we hulp van de parkeerwachter. Heel erg tof van hem. Hij wilde onze blijk van dank in de vorm van wat geld niet hebben, maar een hand als blijk van dank wilde hij wel. We hebben maar even een poosje rondgereden om de accu weer op te laden. S’Avonds naar het restaurant Saline waar live muziek was en met het uitzicht over de blauwe zee, echt perfect. Een heerlijk koele Riesling gehad en tegen elf uur was het afgelopen. Daarna nog even voor de tent gezeten en weer lekker slapen.

Donderdag 22 juli.

Vrijdag 23 juli.

Pffff……. Wat een hitte vandaag. Ruim 40 graden en enorm benauwt. Met veel kunst en vliegwerk en alles wat we er voor konden gebruiken, hebben we zoveel mogelijk schaduw weten te creëren. Iets wat al via de luidsprekers werd aangeraden. Op de camping werd er namelijk omgeroepen dat het extreem heet zou gaan worden en dat iedereen werd geadviseerd om zoveel mogelijk de schaduw op te zoeken. Constant flessen vullen met koud water om onze hoofd en lichaam wat koel te houden. Handdoeken nat maken en om ons heen slaan om een beetje af te koelen. Vanavond gaan we naar een voostelling in het zwembad. “Night of the Dance” een dansspektakel met artiesten uit diverse werelddelen vertolkten de werelden van muziek en dans. Hier op de camping is echt elke dag voor iedereen wel wat te doen. Kinderen worden elke dag tussen 10.00 uur en 18.00 uur bezig gehouden. Je kunt het niet opnoemen of je kunt het hier wel doen. Echt TOP.

Om half negen s’avonds gaat ineens onze mobiel af. Robert belt onverwacht vanuit Irak.

Zaterdag 24 juli.

Al bij het opstaan vernamen we het al. Het was erg drukkend en zweterig weer. We zijn even op een terrasje geweest om wat koels te drinken en Marianne heeft twee dunne omslagdoeken gekocht. Heerlijk dun en heel erg gemakkelijk.

Tegen drie uur op het terras dicht bij ons, een heerlijke pizza bestelt. Zaten we heerlijk in de schaduw met een verfrissende bries een pizza pikante op te peuzelen.

Zondag 25 juli.

Vandaag naar een prachtig plekje en een heerlijk briesje. Het verkassen was een makkie. Ook geen wonder met onze ervaringen van verhuizen. Het liep geolied.

Maandag 26 juli.

Weer opgestaan met een heerlijk ontbijtje met ei, salami, koppie koffie en een heerlijk zonnetje. We voelen ons als god in Kroatië. Tijdens het eten besloten we om er vandaag maar weer eens op uit te trekken. Richting Pazin, een mooi dorp met een prachtig kasteel. Een stukje naast het kasteel gelopen waar nog een ruïne stond, maar toen ik die ongelofelijke diepte zag zonder afrastering, kreeg ik een ongelooflijk vreemd gevoel in mijn buik. Snel wat foto´s genomen en snel weer vaste grond onder de voeten. Het bleek hier te gaan om een kloof van 130 meter diepte. Een adembenemend plaatje, maar je moet wel stevig in je schoenen staan. In het stadje even op een terras. Gesienus een colaatje en Marianne een heerlijk Italiaanse ijsje. `De Venitiaan` heerlijk met banaan, abrikoos en kiwi met drie soorten ijs, slagroom en voorzien van een heerlijk laagje chocolade. Toen op weg naar Motovun. Niets anders dan haarspeld bochten, bergje op en bergje af. Tot we in de verte een op een heuvel een schitterend panorama te zien kregen. Daar lag boven op de berg `Motovun`. Het wordt in de boekjes beschreven `veel mensen raken al verliefd op Motovun als ze het plaatsje naderen` en daar kunnen wij ons wel iets bij voorstellen. Het was alleen jammer dat het te druk was om er heen te gaan en veel te warm. We moesten de auto beneden laten staan en vervolgens naar boven lopen. Doen we de volgende keer wel.

Even later zette Gesienus de auto aan de kant en vroeg of ik verder wilde rijden. Eerst twijfel, want ik had al wel op de snelwegen gereden, maar nog nooit op de binnenwegen met al die haarspeldbochten en steile op en neergaande wegen. Maar wie niet waagt, wie niet wint. Na een korte uitleg over hoe je het beste kon schakelen en remmen en dergelijke weer op weg. Na een korte tijdje ging het best goed. Het viel achteraf allemaal wel mee. Ik ben richting de camping gereden. We hebben weer lekker gegeten. Karbonade, aardappels en prei met een peper sausje. Heerlijk weer eens zelf gekookt

Dinsdag 27 juli.

Vannacht wakker geworden van gerommel van onweer. Omdat we alles nog buiten hadden staan, zijn we er samen uit gegaan om eerst alles binnen te zetten en de stroomkabel maar even op te ruimen. Het begon behoorlijk te waaien en daarna te regenen. De binnenkant van de tent is wel wat nat geworden, maar vanochtend scheen de zon al weer en zou alles zo weer droog zijn. We hebben kaarten gekocht voor aanstaande donderdag voor een concert van Eros Ramazotti in het amfitheater in Pula. Lijkt ons heel erg mooi om mee te maken. We gaan met de bus naar Pula en terug. Ook dit wordt door de camping verzorgd. We zijn geen fan van hem, maar vinden zijn muziek wel leuk en zeker met de hele ambiance er om heen. Vanmiddag nog even lekker op een terras gezeten bij het zwembad en nadien heerlijk gegeten in het grill restaurant waar we een grill platte voor twee personen hebben gehad. We hadden elk vijf soorten vlees, friet en diverse sausjes. Heerlijk.

Woensdag 28 juli.

Vandaag gaan we naar Porec. Een echt toeristen plaats, maar het ziet er geweldig uit. Je loopt door een straatje en je zit naar beneden, naar boven, naar links en naar rechts te kijken en elk zijstraatje lokt je ook naar binnen. Echt ontzettend mooi. Aan de kade aangekomen wordt je van alles aangeboden. Boottochten, tekenaars die je willen tekenen, souvenirs verkopen, noem maar op. Wij hebben een silhouet van ons laten maken. Stond er een man met een schaartje die al pratend aan het knippen was is een blad papier. Het resultaat was verbluffend. We hebben in een voor onze begrippen mini warenhuis, een party tent gekocht. Ondanks dat ons huidige plakje behoorlijk wat meer schaduw biedt, lijkt het ons een uitkomst om wat extra schaduw te creëren. Daarnaast kunnen we die thuis ook wel weer gebruiken. Natuurlijk wilden we niet de hele tijd met zo´n doos blijven lopen, dus deze eerst naar de auto gebracht. Het liep al weer tegen én uur en de geurtjes vanuit de straatjes zorgden er voor dat onze buikjes zich toch weer begonnen te melden. We zijn op een terrasje gaan zitten die door klimplanten wand was afgesloten. We werden geholpen door een moeder figuur die ons alles zat uit te leggen. Gesienus koos voor een schnitzel met friet en Marianne koos voor een fish platte met baars, inktvis en mosselen. Echt, verser kon je het niet krijgen. Alles compleet met heerlijk gekookte aardappels in een knoflook olie en basilicum. Het was heel veel, maar alles is op gegaan. Na deze heerlijke maaltijd zijn we met de auto naar de Jama Grotha Baredine geweest. Een 120 meter diepe grot. Een fantastisch gezicht. Een druipsteen grot die door een humoristische reisleider werd getoond. Echt indrukwekkend en een echte aanrader. Thuis aangekomen hebben we ons lekker gedoucht en zijn we naar het restaurant Saline gegaan waar country en western muziek werd gespeeld. En het lijkt er misschien op dat we niets anders doen, maar ook hier hebben we weer lekker gegeten en een heerlijk flesje wijn gedronken. Tegen 11 uur lagen we weer lekker in ons bedje.

Donderdag 29 juli.

De partytent opgezet, wat er mee gebeurt was weten we  niet maar de buizen en de buitenkant van het doek waren erg smerig. Nou weet ik dat het hier best stoffig is, maar dit zat in een afgesloten verpakking. We waren van plan het wat rustig aan te doen vandaag . Alles mag niets moet. Spelletjes gedaan. Zelf macaroni gemaakt. Nadien ons gewassen en aangekleed. En dan op weg naar de receptie, want daar stonden 3 bussen om ons naar het concert van Eros Ramazotti in het amfitheater in Pula te brengen. We waren allebei eigenlijk wel onder de indruk, het concert was geweldig de locatie perfect en al die mensen die zaten mee te zingen, een paar nummers waren voor ons bekend. Maar wat we wel moeten zeggen dat we respect hadden  voor de zanger hij is niet 1 x van het podium geweest, wat moet die man een conditie hebben. Wij zaten in bus nr 3 die nu als eerste vertrok uit Pula. Het was een zootje met het verkeer de auto`s stonden drie dubbel geparkeerd midden op de weg . Maar onze ervaren chauffeur bracht ons in 45 min weer terug naar Valalta het was toen al 1 uur s´nachts . Nog even voor de tent wat gedronken en dan weer lekker op bettie.

Vrijdag 30 juli

Vandaag een rondrit gemaakt door het midden van Istrie. We hadden op de kaart een groot meer gezien `Jazero Butoniga`. Toen we bij het plaatsje Jukari aan kwamen, werden we even stil van wat we zagen. Wat een schitterend mooi uitzicht en helemaal in die diepte het meer. Via Smaljani, Kreljki, Ukootici, Sculci, Paladini, Medveje en Negnor (hier waren we fout gereden want we belanden uiteindelijk in een boeren schuur omdat de weg ineens ophield) zijn we rond het meer gereden. Nou moeten we zeggen dat sommige stukken 20 tot 25% stijging en daling gaven, maar wel helemaal te gek. Het ene uitzicht nog mooier dan de andere. Een tussen de wijngaarden door van Medveje naar Ricici en Martinci, kwamen we weer op een normale weg waar je elkaar weer kon passeren. De hele reis hebben we op wegen gereden die in ons land slechte fietspaden zouden zijn, maar zijn onderweg dan ook niemand tegen gekomen tot we even stilhielden op een splitsing waar slecht gedeeltes van borden aangaven waar welke richting op lag. En juist op dat moment, zien we ineens dat er een auto achter ons stopt. Kon ook niet anders want hij kon ons onmogelijk passeren. Blijkt het ook nog eens een nederlander te zijn. In the middle of now where kom je een nederlander tegen. En we hadden nog wel zo ons best gedaan om de nederlanders nu eens niet tegen te komen. Terug op de camping nog even lekker gegeten in het restaurant Uvala. Daar hebben we ook even een drankje genomen die we hier al veel vaker hadden gezien, maar nog nooit eerder hadden gehad. Een wat vreemde naam wat je dan ook snel weer vergeet maar het was iets van MixMax..Terug bij de tent hebben we nog even zitten genieten van de zonsondergang en nog even een spelletje gedaan.

Zaterdag 31 juli.

Marianne was er vandaag al weer vroeg uit. Toen ik om half negen de tent uitkwam, had ze de koffie al klaar en had ze al weer heerlijke broodjes opgehaald van het mini market. Onder het genot van een heerlijk ontbijt, hebben we besloten om vandaag richting Rijeka te gaan. Een stad welke volgens de beschrijvingen, erg veel te bieden heeft op gebied van cultuur en mooie gebouwen. De heen reis zijn we over de autoweg gegaan. Tot op een kilometer of 10 voor Rijeka ging het goed. Daarna niets dan files vanaf de tunnel Ucra .

Een grote chaos op de wegen rondom Rijeka . Meter voor meter kwamen we verder. En dan zie je maar weer hoe dwaas automobilisten kunnen zijn niemand bied de ander de mogelijkheid om in te voegen.Na ettelijke kilometers file en ongeveer 1 uur later, besloten we om Rijeka maar te laten voor wat het is en naar Opatije te gaan. Ook daar was het heel erg druk, aan het strand nog even wat gegeten en gedronken, maar daarna maar snel weer terug naar onze camping. De terug reis hebben we gedaan over kleinere wegen, minder snel maar meer te zien. Onderweg nog even in een file gestaan door een ongeval met een scooter en een auto. Wat uit liep op een vecht partij, en daar wij het ongeval niet hebben zien gebeuren konden we de situatie ook niet inschatten, wie nu bij wie hoorde, en dan zie je personen de scooter oppakken wat de chauffeur van de auto bleek later wilde voorkomen. En in een mum van tijd waren er vier personen vertrokken.

En bleek dat er een jong stel over bleef dan pas heb je ongeveer door hoe het een beetje zat. Maar zo´n situatie blijft je wel bij en ga je toch met een raar gevoel weer op weg.

Terug op de camping nog even wat drinken gehaald bij de market. Bij de tent aangekomen werden we verwelkomd door onze Italiaanse buurtjes met een heerlijk glas koud drinken. We hebben nu eens de rollen omgedraaid, Marianne achter de computer de foto´s te verwerken ik schrijf vandaag ons verslag. Best even leuk  om het eens anders om te doen.Nog even een spelletje zeeslag met een lekker Kroatische witte wijn.

En dan is de maand juli ook al weer voor bij tjonge jonge wat gaat dat toch snel allemaal.

Zondag  1 augustus

Vandaag een makkie niets doen, het was er veel te warm voor om je ook maar iets te bewegen. We zijn naar restaurant Saline geweest en daar was wel wat afkoeling, een lekker koud glas cola en kregen we toch trek in een pizza, ik kon uit drie geen keuze maken en heb Gesienus voor mij laten kiezen, dus had ik vandaag een verrassings pizza.

Maandag 2 augustus.

Rond drie uur vannacht heb ik Gesienus wakker gemaakt omdat het onweerde en het steeds dichter bij leek te komen. Alles stond nog gewoon buiten dus zijn we er samen uit gegaan en hebben alles wat nat kon worden naar binnen gelegd en alles wat los zat vastgemaakt. Nadien hebben we ook niets meer van het onweer gehoord, maar heeft het nog wel even geregend. Vanmorgen om half negen wakker geworden. Terwijl ik naar de mini market was, heeft Gesienus weer alles buiten gezet. Na ons ontbijtje even lekker gedoucht. Het zou vandaag weer heel erg warm worden en besloten we om naar Vsar te gaan. We vonden het een prachtig dorpje met heel veel hoogte verschillen. Bij het kerkje langs gelopen had je plots een prachtig overzicht over de zee met een veelvoud van eilandjes. Vanuit daar, zagen we ook dat er een gezellig haventje was en een mooie boulevard. Om er te komen moeten we een aantal straatjes afdalen. Deze afdaling was erg stijl maar heel mooi. Terug naar de auto was best zwaar. In die zinderende hitte en constant omhoog klimmen viel niet mee. Gelukkig stond de auto in de schaduw. Snel de deuren even open gezet zodat het nog even door kon waaien. Verder naar Novigrad. Maar dat viel ons een beetje tegen. Het eerste wat we zagen was troebel grijs water. We zijn er even door heen gereden en besloten maar om terug te gaan. Onderweg in Kontesici hadden we al een paar keer koks gezien die de meest vreemde dingen uithaalden om klandizie binnen te halen. Dat hebben we deze kaar dan maar eens gedaan en het was echt de moeite waard. Gesienus heeft lams braad gehad en Marianne Speen varken. Terug op de camping snel de kleertjes weer uit en lekker voor de tent zitten.

Dinsdag  3-8-04

De een na laatste dag. Vandaag naar Rovinj geweest, kijken naar een presentje voor de kids. En zijn de hele kleine smalle straatjes in gelopen. En zagen voor het eerst dat er allemaal kunstenaars woonden en alle schilderijen uitgestald hingen en stonden. Nou hebben wij al een paar keer gekeken naar een schilderij van Rovinj, maar hadden nog geen mooie gevonden die ons allebei  aansprak. Tot we er 1 zagen die sterk onze aandacht trok en beiden hadden we zo iets, dat is hem. We moesten wel even op zoek naar de kunstenaar, dus even de pijltjes op de borden gevolgd. We troffen een vrouw aan en dat bleek de vrouw van de kunstenaar. We vroegen hem in welke taal hij het liefst wilde praten, hij had het liefst in het engels. Hij vroeg waar wij vandaan kwamen en toen hij hoorde dat we uit Nederland kwamen, vertelde hij ons dat zijn zus in Zeeland woonde in Terneuzen ze werkte daar in een ziekenhuis. Al met al een heel leuk gesprek gehad, we hebben ook zijn WWV adres en die zullen we zeker bezoeken en een berichtje achter laten, waar hij speciaal om vroeg.

Hij liep toen met ons mee naar zijn schilderijen een straatje om hoog . Zijn vrouw bepaalde de prijs en elke Hollander kreeg korting door die zus in Nederland.

Voor de kids zijn we ook geslaagd. En we waren de koning ter rijk met ons prachtig schilderij.

De kunstenaar vertelde ons ook een leuke anekdote over de Nederlanders in het algemeen. Zo had hij al kennis gemaakt met de zuinigheid van ons, doordat het hem al was overkomen dat Nederlandse toeristen wel foto`s zaten te maken van zijn schilderijen maar er geen wenste te kopen.

Wel een beetje dom, want als je met de schilder aan de praat komt, dan hoor dat al zijn werken van de afgelopen 20 tot 25 jaar digitaal op Internet staan en vanaf Internet gewoon zijn uit te printen op een goede kleuren printer.

Maar voor ons geen foto of computer print, bij ons hangt straks een echt schilderij aan de muur met een prachtig plaatje van de haven van Rovinj, compleet met de toren die hoog boven alles uit steekt.

Over de schilder valt een heel verhaal te schrijven. Het is een gelovige man met een duidelijke filosofie over het leven.

Een schilderij waar hij nu nog mee bezig was, gaf dat duidelijk weer . Elke schilderij had een diepere betekenis voor hem en had een eigen verhaal.

Zo bestond zijn laatste schilderij uit een afbeelding van het oerwoud, waar apen elk achter een laptop zaten. Een weer spiegeling van onze maatschappij. Waar je ook bent en wat je ook doet, we maken allemaal deel uit van die massa waarbij de technische mogelijkheden het wenselijke voorbij is gestreefd en het absurde, realiteit is geworden.

De rust en eenzaamheid hebben plaats gemaakt voor drukte en altijd overal bereikbaar zijn .

Wij kunnen niet meer één zijn met de natuur, maar hebben de natuur één gemaakt met ons.

We hebben vandaag samen gekookt en Gesienus vind dat heerlijk primitief koken, we hebben nasi gemaakt en dat was zo lekker dat we elk twee borden vol gegeten hebben.

WOENSDAG 4-8-4

Vannacht om half 2 wakker geworden het was toch aan het stormen van uit zee.

En we wisten van verhalen dat het dan flink te keer kan gaan.

Gesienus was er als éérste uit bed om de situatie te bekijken en kwam toch tot het besluit dat de party tent maar afgebroken moest worden, voor dat hij echt de lucht in ging en daar zaten we niet op te wachten. We hebben ons geen tijd gegund om de scheerlijnen normaal los te knopen maar alles in een rap tempo door te knippen en snel op te vouwen voor de wind er vat op kon krijgen. Toen de stangen nog even en dan de rest van de tent nog even goed vast gemaakt, de losse spullen rondom de tent weggehaald . Inmiddels werden onze body`s al nat, maar dat deerde ons niet we hadden het samen voor elkaar gekregen, de rest was afwachten. Nog een paar maal donder en bliksem en toen was dat over, alleen regende het nog een poosje door. Tegen 2 uur lagen we weer op ons bedje.

Vanmorgen tot 9.30 uur geslapen een heerlijk ontbijtje en zijn we rustig en relaxt bezig met het voorbereiden om morgen te vertrekken. Aan de ene kant heel erg jammer, maar als je toch terug moet verlang je ook wel weer naar huis.

Tijdens het inpakken had ik zoiets waarom gaan we nu niet weg. Er gaat van alles door je hoofd, stel je voor je krijgt weer zo`n storm en regen. Je bent eerder thuis en hebt nog even de tijd om alles aan de kant te maken en te acclimatiseren .

Heb het met Gesienus bepraat die nog wel wilde blijven . Maar wilde toen ook wel naar huis.

Dus nu alles maar ingepakt . Tegen 16.00 uur verlieten we de camping maar wel met gemengde gevoelens.

We zaten nog met 1200 KUNA in de knip en omwisselen heeft geen zin dus ff shoppen in Rovinj.  We zijn nog bij de schilder langs geweest die eigenlijk wel indruk op ons had gemaakt. Hij kon het heel erg war deren dat we hem nog een afscheid bezoekje kwamen brengen . We hebben nog fijn met hem gepraat en met een handdruk zijn we weggegaan.

Van het geld hebben we een klokje gekocht in de vorm van Istrie heel zwaar volgens mij van marmer. En een hand geknoopt kleed voor op de eettafel . Wat boodschappen gedaan voor onderweg en een Istrie bitter en wijn uit de omgeving.

Tegen 18.30 uur gingen we op weg naar huis.

Donderdag 5-8-4

Voor Muchen hebben we even in de auto een tukje gedaan . Toen op weg naar Nurnberg, Wurzberg richting Kassel afslag Hannover, Bremen, Oldenburg, Leer en bij Nieuwe-Schans de grens over naar Groningen, voor mensen uit het noorden van het land de snelste route en je ontwijkt de grote knelpunten in zowel Duitsland als Nederland .

Thuis gekomen moeder en kids gebeld dat we er weer waren en hebben heerlijke frikadellen spec en friet gegeten, nog even de auto uit pakken, wasmachine aangezet lekker douchen en toen plat, we waren helemaal kapot maar ook heel erg voldaan.

Deze vakantie kunnen ze ons niet meer afnemen en we hebben alleen maar genoten.

En de vakantie voor volgend jaar is al gepland…………. Inderdaad Istrie – Rovinj.     

                         EINDE VAKANTIE 2004